Kiedy ranią słowa,
wypowiadane z żalu i złości
wtedy cisza przychodzi
dotyka nas głęboko,
niemoc, bezsilność,
strach przed cierpieniem,
żal do życia,
że tak naszym losem kieruje.
Podnieść głowę trudno
przytłoczoną ciężkimi ranami,
zagoić je pora
zabliźnić się muszą,
potrzeba czasu?
mamy go tak mało
na radość i przeznaczenie,
milczenie nic nie zmieni.
Pocałuj mnie proszę,
zapomnę o swej niedoli,
zwróć złe słowa,
oddam miłością.
